Roberto Vidal Bolaño será o autor homenaxeado
A Real Academia
Galega decidiu, no plenario celebrado o 22 de xuño, dedicarlle as Letras
Galegas no ano 2013 ao autor, director e actor teatral Roberto Vidal Bolaño
(Compostela,1950-2002).
O dramaturgo compostelán Roberto Vidal
Bolaño foi un dos artífices da profesionalización do teatro galego, coa
creación da primeira compañía, o Grupo Antroido. Ademais de con Antroido, tamén
traballou co Centro Dramático Galego (CDG) e coa súa compañía propia, Teatro do
aquí.
Vidal Bolaño foi actor, director e escritor de teatro, mais, en xeral, tamén un axitador cultural. Entre as súas obras teatrais escritas pódense sinalar, entre outras, Laudamuco, señor de Ningures (1976), Bailadela da morte ditosa (1980), Agasallo de sombras (1992), As actas escuras (1994), Doentes (1998), A ópera de a patacón (1998) ou Animaliños (2003), moitas delas, ademais de escritas, tamén dirixidas por el mesmo ou levadas aos escenarios por diversas compañías.
Vidal Bolaño foi actor, director e escritor de teatro, mais, en xeral, tamén un axitador cultural. Entre as súas obras teatrais escritas pódense sinalar, entre outras, Laudamuco, señor de Ningures (1976), Bailadela da morte ditosa (1980), Agasallo de sombras (1992), As actas escuras (1994), Doentes (1998), A ópera de a patacón (1998) ou Animaliños (2003), moitas delas, ademais de escritas, tamén dirixidas por el mesmo ou levadas aos escenarios por diversas compañías.
Declaracións de Vidal
Bolaño:
[...Malia
o recoñecemento do que son obxecto os nosos autores dentro da literatura
dramática peninsular deste século, seguen a ser uns descoñecidos entre nós.
Fóra dos libros do Centro Dramático Galego e da colección Teatro nas Aulas da
ASPG, non existe ningunha editorial que manteña compromiso ningún co teatro. O
ensino, de tanta importancia dinamizadora en canto á lectura e á existencia
mesma doutros xéneros e ó coñecemento da obra dos nosos escritores, ignora case
absolutamente o teatro en canto feito literario, e só tanxencialmente se achega
a el en canto feito escénico. Non existen axudas á creación, nin estímulos para
que cheguen ós escenarios con regularidade as obras dos nosos autores vivos. A
mesma realidade que permite que sobrevivan con máis ou menos dignidade arredor
de douscentos profesionais da interpretación, da dirección, da escenografía ou
de oficios auxiliares como eléctricos, técnicos de escena, de son, etc., non
permite que un só autor viva do seu traballo como tal, malia que estree con
relativa frecuencia e exitosamente...] En Perspectivas
do teatro galego actual, Editorial
eDixital,2002, A Coruña.
No hay comentarios:
Publicar un comentario